İki hafta boyunca izledim ve hiçbir girişimde bulunmadım ama şimdi bir şeyler yapmalıydım yoksa kızı başkası kapabilirdi. Sonra şans yüzüme güldü ve edebiyat öğretmenimiz az olduğumuz için sınıfı 2’şerli gruplara ayırmamızı ve birer şiir üzerinde çalışmamızı istedi. Ben orijinaldim, bu yüzden yeni kız ilk başta kendine barışçıl diyordu. Baldızımın gülümsemesi ve huzurlu tavrından cesaret alarak “Dayanamıyorum baldızım, çok güzelsin, filmlerdeki kadınlardan bile daha güzelsin!” dedim. Baldızım güldü ve “Benim neyim güzel, ben kendimi güzel bulmuyorum ki!” dedi. “Olur mu öyle şey baldız, dudaklarına, göğüslerine, kalçalarına bak, harikalar!” dedim. Baldızım “Ben gerçekten güzel miyim?” diye sorduğunda Ben de “Tabii ki baldızım! Özellikle de şu. Tam olarak bilmiyorum ama tabii ki bütün arkadaşlarım ablamı aynı şekilde becermek istiyor. Bir gün ablamın iri kalçalarına daha fazla dayanamadım ve onlara nasıl katlanabileceğimi düşünüyordum. Ben odamdayken annem ve babam arkadaşlarının yanına gittiler. Bunu fırsat bilip kız kardeşimi odama çağırdım ve hadi top oynayalım dedim, o da beni kıramadı ve tamam dedi.